Kendime taşınıyorum

sen celladı olup
bencilliğinin darağacında astığında sevdanı
anladım ki sızlamaz sevdası olmayanın vicdanı
yırtıp sana dair yazdığım tüm defterleri kitapları
toplayıp yamacıma tüm yalnız yıldızları 
gidiyorum!




vuslatın gel diyor ütopyaların git
kaç defa geldiğimi bilmeden dilimde o ağıt
toplayıp bana dair ne varsa senden sıyrılıp 
gözyaşımıda son defa arsız teninde damıtıp
kültablandaki kahve rujlu son sigaramı da bilerek unutup
kendime taşınıyorum!




epik kadınlar lirik adamlar geçiyor yüreğimden
hiç bir anıya dahil olamamanın 
ezikliğiyle büküyor boynunu aşk
veznin esiri kelamlar sarkıyor çemberimden
ben kendime yürüyorum!



sen sevilmenin şımarıklığında öldürürken benliğini
ben sevebilmenin asaletinde yaşamaya gidiyorum yüreğimi...




Elif Turna Türk


2 Aralik 2009/Avusturya