23 Aralık 2013 Pazartesi



Nasıl da azmeder nehir, okyanusa kavuşmak için.
Ancak kucağına düştüğünde anlar! 
En sevdiğinin bir parçası olabilmesi için, son bir fedakarlık daha yapabilmelidir.
Aşık olup gönül verdiğinin, kavuşabilmek için nice kirli ve engebeli su yataklarından geçtiğinin bir parçası olabilmek için, önce kendinden geçmesi ve boğulması, en sevdiğinin onu boğmasına izin vermesi gerekir...

Elif Turna Türk / Wand

KARABASAN


Belki de sadece bir karabasandın sen! Uyanmak istedikçe ben, kollarımdan çekip beni, kabusların en derinine sürükleyen...

Elif Turna Türk

21 Aralık 2013 Cumartesi

fısıltı


Ben yağmurlarla kutsanmış bir ülkenin rahminde tutsak kalmış bir hüznün fısıltısıyım.
Sen ise; çok uzak bir hürriyet...

Elif Turna Türk

Seversin yeniden

ne güzel gülüyorsun o resimde sen
karşında beyaza tebessüm süren gelin
boşa ettin bak onca kelamı
oysa demiştim
üzülme benden sonra da seversin sen

elif turna türk

b/aşka dağınık


gittiğin o günden beri böyleyim işte
b/aşka dağınık yaşıyorum
dağıtıyorum seni beni her şeyi her yere
ne bileyim u(n)mut işte 
belki 
gelir toplarsın diye bekliyorum
gel/me

Elif Turna Türk

Say ki


say ki tenim mevsimsiz bir kış
ya da ben kimsesiz bir şehrim
el ayak değmemiş
belki bedeni kayıp bir kuş
dokun/ma 
dokunursan ölürüm...


sen ki viran şehrimin pejmürde yitiği
gelme
kimsesiz bir şiirin kasığına
çoktan gömdüm ben seni
gelme
gönlüm sana gavur
bil gelme
gönül sana el memleketi
ömür sana terk-i diyar bir kalenin sur dibi şimdi
gel/me
...
_____________________

ve belki de intiharı renginde bir uçurum çiçeğiyim ben şimdilerde /dokunma renklerime/

gelme...

eksik yarım yetim kalmalı bu şiir...



Elif Turna Türk
Avusturya

BABALIK ET

Gönlümün lanet olası kara rahminden fırlayan yetim şiirlerim var benim.
Bir gün olsun sana; ''gel de babalık et'', dedim mi?

elif turna türk

Gün Olur


HESABINI VER


yokluğunun ayazında
çatlamış dudaklarımın
hesabını ver...

elif turna türk

Vuslat




Vuslat, en büyük zinasıydı aşkın...

Elif Turna Türk

Uyanış


nasıl bir uyanıştır bu
nasıl bir deprem
nasıl bir zelzele
yer ile yeksan işte her yer
ne seni bıraktı
ne de beni içeride
______________

elif turna türk

Gel Sevmeyeceksen

gel
sevmeyeceksen beni; gel.
söz verebileceksen sevmemeye;gel.
zira sevenlerin bitabıyım...
altın kafeslerin kaçağı.
benim yerime düşünebileceksen mesela
dahi sus durmayı becereceksen
ve boş vaadlerin gölgesinde eritmeyeceksen seneleri; gel...

//ne güzeldir sizi sevmeyenler, zira sizden hiçbir şey beklemezler...//

elif turna türk

Ölebilirsin

dudağımın yanağına bıraktığı
kıpkırmızı bir izdi bana yaşattıkların


artık si(ö)lebilirsin...



Elif Turna Türk

ARTIK

Artık her şey ve herkes konu(şu)labilir gözlerinin içine; ben hariç...

Elif Turna Türk

Zalim

kara kalem ile yazdı zalim, seni mazi...
tiryakindim oysa; kıyıpta içemedim ben seni...

Elif Turna Türk

Berkin Elvan'a

gökyüzü diyorum 
çocuk gözyüzü
yoksa akraban mı?
şu bulutlar, güneş
bu gökkuşağı
ne kadar da sana benziyor!
sen ağlayınca yağmur
korkunca şimsek
gülünce gün doğuyor.
ölme çocuk nolur!
korkuyorum işte, anla
sen ölürsen 
tufana kapılacak yeryüzü
sen ölürsen çocuk
gülmeyecek bir daha 
bu bulut, bu güneş ve
gözlerinde doğurduğun
ne varsa terkedecek bizi
ölme çocuk
yetim kalacak uçurtmalar
kuşlar
ve gökyüzü.
ö l m e...

Elif Turna Türk