Say ki

say ki tenim mevsimsiz bir kış
ya da ben kimsesiz bir şehrim
el ayak değmemiş
belki bedeni kayıp bir kuş
dokun/ma 
dokunursan ölürüm...


sen ki viran şehrimin pejmürde yitiği
gelme
kimsesiz bir şiirin kasığına
çoktan gömdüm ben seni
gelme
gönlüm sana gavur
bil gelme
gönül sana el memleketi
ömür sana terk-i diyar bir kalenin sur dibi şimdi
gel/me
...
_____________________

ve belki de intiharı renginde bir uçurum çiçeğiyim ben şimdilerde /dokunma renklerime/

gelme...

eksik yarım yetim kalmalı bu şiir...



Elif Turna Türk
Avusturya